Feugiat nulla facilisis at vero eros et curt accumsan et iusto odio dignissim qui blandit praesent luptatum zzril.
+ (123) 1800-453-1546
info@example.com

Related Posts

Ψυχική ανθεκτικότητα: Παράγοντες ανάπτυξης και επικινδυνότητας

Η πλειοψηφία των ανθρώπων έρχεται αντιμέτωπη με στρεσογόνες καταστάσεις και αντιξοότητες κατά την διάρκεια της ζωής του και εκτίθεται τουλάχιστον

Περισσότερα

Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και/η παρορμητικότητας (ΔΕΠ-Υ) σε παιδιά και ενήλικες

Η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και/ ή υπερκινητικότητας (ΔΕΠ/Υ) είναι μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή που ξεκινά στην παιδική ηλικία και παραμένει στην

Περισσότερα

Σχολικός εκφοβισμός και παράγοντες ψυχικής ανθεκτικότητας

Ο σχολικός εκφοβισμός και η θυματοποίηση από συνομηλίκους αποτελεί ένα πρόβλημα, το οποίο αντιμετωπίζουν παιδιά και έφηβοι εντός, αλλά και

Περισσότερα
Title Image
HomeBlog ΟΡΙΑΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ

ΟΡΙΑΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ

Η Οριακή (ή Μεταιχμιακή) Διαταραχή Προσωπικότητας χαρακτηρίζει το άτομο από μια έντονη συναισθηματική αστάθεια, εναλλαγή διάθεσης και παρορμητικότητα. Τα συναισθήματά του κυμαίνονται από έντονο ενθουσιασμένο μέχρι ακραίο θυμό και από περιπτώσεις υπερεξιδανίκευσης μέχρι υποτίμησης, κάτι το οποίο πολλές φορές το οδηγεί στην καταστροφή των περισσότερων διαπροσωπικών του σχέσεων. Ο θυμός τους πολλές φορές μπορεί να ξεπεράσει τα όρια, είναι έντονος και απρόσφορος. Έχουν έντονα ξεσπάσματα, χάνουν συχνά τον έλεγχο και δεν είναι λίγες οι φορές που εμπλέκονται σε καυγάδες.

Ιδιαίτερη αστάθεια εμφανίζει επίσης στην εικόνα εαυτού και ταυτότητας. Η ασάφεια και το χρόνιο αίσθημα κενού ή ανίας δημιουργούν έντονα προβλήματα ταυτότητας με συνεχείς μεταβολές σε βασικές πτυχές της, όπως αξίες ή επαγγελματικές επιλογές. Αυτό οδηγεί σε μια συνεχή αναζήτηση ως προς τον σεξουαλικό και επαγγελματικό προσανατολισμό.

Φυσικά, άλλα στοιχεία που τους χαρακτηρίζουν είναι το επίμονο άγχος, η ευερεθιστότητα καθώς και τα έντονα επεισόδια δυσφορίας. Το άγχος πολλές φορές ξεπερνά τα φυσιολογικά δεδομένα καθώς κάτω από στρεσογόνες συνθήκες εμφανίζονται συμπτώματα παρανοϊκού ιδεασμού και στρεβλωμένης αντίληψης του περιβάλλοντος.

Ένα ακόμη στοιχείο της διαταραχής είναι πως το άτομο καταβάλλει προσπάθειες ώστε να αποφύγει μία πραγματική ή φανταστική εγκατάλειψη, καθώς τα άτομα με αυτή τη διαταραχή παρουσιάζουν συχνά ανεπίλυτα παιδικά τραύματα τα οποία μπορεί να σχετίζονται με συναισθηματική, σωματική η σεξουαλική κακοποίηση. Οριακοί ασθενείς φαίνεται πως έχουν απορριφθεί στο παρελθόν, έχουν εγκαταλειφθεί και έτσι δημιουργούν πεποιθήσεις όπως: : «ο κόσμος είναι επικίνδυνος και κακός», «είμαι αδύναμος και ευάλωτος», «οι άλλοι είναι δυνατοί και ικανοί», «είμαι μη αποδεκτός».

Τα πιο ανησυχητικά χαρακτηριστικά της διαταραχής αυτής είναι η παρορμητικότητα και η αυτοκαταστροφική συμπεριφορά, που συνήθως εκφράζονται μέσω καταχρήσεων, επεισόδια υπερφαγίας, έντονης σεξουαλικής δραστηριότητας, κλοπών, απρόσεκτης οδήγησης και ξόδεμα χρημάτων. Τέλος, η επανειλημμένη αυτοκτονική συμπεριφορά ή οι πράξεις ακρωτηριασμού (κόψιμο με ξυράφι ή κάψιμο με τσιγάρο) είναι συμπεριφορές που εμφανίζονται συχνά σε οριακούς ασθενείς. Η συγκεκριμένη συμπεριφορά εκτελείται ως απάντηση σε αρνητικές συναισθηματικές εμπειρίες όπως θυμός, άγχος, ή «κραυγή για βοήθεια».

Η θεραπεία της διαταραχής αυτής δεν είναι εύκολη, αλλά στοχεύει στα εξής:

Αρχικά, στην αντιμετώπιση των επικίνδυνων παρορμητικών συμπεριφορών, με στόχο την απόκτηση μεγαλύτερου ελέγχου. Έπειτα, εστιάζει στην ανάπτυξη ικανοτήτων ρύθμισης και ελέγχου της υπερβολικής συναισθηματικότητας. Στη συνέχεια, εστιάζει στην βελτίωση των διαπροσωπικών σχέσεων και τέλος, έχει ως στόχο την ενίσχυση της σύνδεσης του ατόμου με τους άλλους, καθώς και της δυνατότητας να είναι ευτυχισμένο.

Αποτελεσματικές θεραπευτικές προσεγγίσεις είναι αυτές της Θεραπείας Σχημάτων (βλ. https://georgalakis.gr/gr/el/services/–2) και της Γνωσιακής-Συμπεριφορικής Ψυχοθεραπείας (βλ. https://georgalakis.gr/gr/el/services/1)

Η Οριακή (ή Μεταιχμιακή) Διαταραχή Προσωπικότητας χαρακτηρίζει το άτομο από μια έντονη συναισθηματική αστάθεια, εναλλαγή διάθεσης και παρορμητικότητα. Τα συναισθήματά του κυμαίνονται από έντονο ενθουσιασμένο μέχρι ακραίο θυμό και από περιπτώσεις υπερεξιδανίκευσης μέχρι υποτίμησης, κάτι το οποίο πολλές φορές το οδηγεί στην καταστροφή των περισσότερων διαπροσωπικών του σχέσεων. Ο θυμός τους πολλές φορές μπορεί να ξεπεράσει τα όρια, είναι έντονος και απρόσφορος. Έχουν έντονα ξεσπάσματα, χάνουν συχνά τον έλεγχο και δεν είναι λίγες οι φορές που εμπλέκονται σε καυγάδες.

Ιδιαίτερη αστάθεια εμφανίζει επίσης στην εικόνα εαυτού και ταυτότητας. Η ασάφεια και το χρόνιο αίσθημα κενού ή ανίας δημιουργούν έντονα προβλήματα ταυτότητας με συνεχείς μεταβολές σε βασικές πτυχές της, όπως αξίες ή επαγγελματικές επιλογές. Αυτό οδηγεί σε μια συνεχή αναζήτηση ως προς τον σεξουαλικό και επαγγελματικό προσανατολισμό.

Φυσικά, άλλα στοιχεία που τους χαρακτηρίζουν είναι το επίμονο άγχος, η ευερεθιστότητα καθώς και τα έντονα επεισόδια δυσφορίας. Το άγχος πολλές φορές ξεπερνά τα φυσιολογικά δεδομένα καθώς κάτω από στρεσογόνες συνθήκες εμφανίζονται συμπτώματα παρανοϊκού ιδεασμού και στρεβλωμένης αντίληψης του περιβάλλοντος.

Ένα ακόμη στοιχείο της διαταραχής είναι πως το άτομο καταβάλλει προσπάθειες ώστε να αποφύγει μία πραγματική ή φανταστική εγκατάλειψη, καθώς τα άτομα με αυτή τη διαταραχή παρουσιάζουν συχνά ανεπίλυτα παιδικά τραύματα τα οποία μπορεί να σχετίζονται με συναισθηματική, σωματική η σεξουαλική κακοποίηση. Οριακοί ασθενείς φαίνεται πως έχουν απορριφθεί στο παρελθόν, έχουν εγκαταλειφθεί και έτσι δημιουργούν πεποιθήσεις όπως: : «ο κόσμος είναι επικίνδυνος και κακός», «είμαι αδύναμος και ευάλωτος», «οι άλλοι είναι δυνατοί και ικανοί», «είμαι μη αποδεκτός».

Τα πιο ανησυχητικά χαρακτηριστικά της διαταραχής αυτής είναι η παρορμητικότητα και η αυτοκαταστροφική συμπεριφορά, που συνήθως εκφράζονται μέσω καταχρήσεων, επεισόδια υπερφαγίας, έντονης σεξουαλικής δραστηριότητας, κλοπών, απρόσεκτης οδήγησης και ξόδεμα χρημάτων. Τέλος, η επανειλημμένη αυτοκτονική συμπεριφορά ή οι πράξεις ακρωτηριασμού (κόψιμο με ξυράφι ή κάψιμο με τσιγάρο) είναι συμπεριφορές που εμφανίζονται συχνά σε οριακούς ασθενείς. Η συγκεκριμένη συμπεριφορά εκτελείται ως απάντηση σε αρνητικές συναισθηματικές εμπειρίες όπως θυμός, άγχος, ή «κραυγή για βοήθεια».

Η θεραπεία της διαταραχής αυτής δεν είναι εύκολη, αλλά στοχεύει στα εξής:

Αρχικά, στην αντιμετώπιση των επικίνδυνων παρορμητικών συμπεριφορών, με στόχο την απόκτηση μεγαλύτερου ελέγχου. Έπειτα, εστιάζει στην ανάπτυξη ικανοτήτων ρύθμισης και ελέγχου της υπερβολικής συναισθηματικότητας. Στη συνέχεια, εστιάζει στην βελτίωση των διαπροσωπικών σχέσεων και τέλος, έχει ως στόχο την ενίσχυση της σύνδεσης του ατόμου με τους άλλους, καθώς και της δυνατότητας να είναι ευτυχισμένο.

Αποτελεσματικές θεραπευτικές προσεγγίσεις είναι αυτές της Θεραπείας Σχημάτων (βλ. https://georgalakis.gr/gr/el/services/–2) και της Γνωσιακής-Συμπεριφορικής Ψυχοθεραπείας (βλ. https://georgalakis.gr/gr/el/services/1)

Title Image
HomeBlog ΟΡΙΑΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ

Η Οριακή (ή Μεταιχμιακή) Διαταραχή Προσωπικότητας χαρακτηρίζει το άτομο από μια έντονη συναισθηματική αστάθεια, εναλλαγή διάθεσης και παρορμητικότητα. Τα συναισθήματά του κυμαίνονται από έντονο ενθουσιασμένο μέχρι ακραίο θυμό και από περιπτώσεις υπερεξιδανίκευσης μέχρι υποτίμησης, κάτι το οποίο πολλές φορές το οδηγεί στην καταστροφή των περισσότερων διαπροσωπικών του σχέσεων. Ο θυμός τους πολλές φορές μπορεί να ξεπεράσει τα όρια, είναι έντονος και απρόσφορος. Έχουν έντονα ξεσπάσματα, χάνουν συχνά τον έλεγχο και δεν είναι λίγες οι φορές που εμπλέκονται σε καυγάδες.

Ιδιαίτερη αστάθεια εμφανίζει επίσης στην εικόνα εαυτού και ταυτότητας. Η ασάφεια και το χρόνιο αίσθημα κενού ή ανίας δημιουργούν έντονα προβλήματα ταυτότητας με συνεχείς μεταβολές σε βασικές πτυχές της, όπως αξίες ή επαγγελματικές επιλογές. Αυτό οδηγεί σε μια συνεχή αναζήτηση ως προς τον σεξουαλικό και επαγγελματικό προσανατολισμό.

Φυσικά, άλλα στοιχεία που τους χαρακτηρίζουν είναι το επίμονο άγχος, η ευερεθιστότητα καθώς και τα έντονα επεισόδια δυσφορίας. Το άγχος πολλές φορές ξεπερνά τα φυσιολογικά δεδομένα καθώς κάτω από στρεσογόνες συνθήκες εμφανίζονται συμπτώματα παρανοϊκού ιδεασμού και στρεβλωμένης αντίληψης του περιβάλλοντος.

Ένα ακόμη στοιχείο της διαταραχής είναι πως το άτομο καταβάλλει προσπάθειες ώστε να αποφύγει μία πραγματική ή φανταστική εγκατάλειψη, καθώς τα άτομα με αυτή τη διαταραχή παρουσιάζουν συχνά ανεπίλυτα παιδικά τραύματα τα οποία μπορεί να σχετίζονται με συναισθηματική, σωματική η σεξουαλική κακοποίηση. Οριακοί ασθενείς φαίνεται πως έχουν απορριφθεί στο παρελθόν, έχουν εγκαταλειφθεί και έτσι δημιουργούν πεποιθήσεις όπως: : «ο κόσμος είναι επικίνδυνος και κακός», «είμαι αδύναμος και ευάλωτος», «οι άλλοι είναι δυνατοί και ικανοί», «είμαι μη αποδεκτός».

Τα πιο ανησυχητικά χαρακτηριστικά της διαταραχής αυτής είναι η παρορμητικότητα και η αυτοκαταστροφική συμπεριφορά, που συνήθως εκφράζονται μέσω καταχρήσεων, επεισόδια υπερφαγίας, έντονης σεξουαλικής δραστηριότητας, κλοπών, απρόσεκτης οδήγησης και ξόδεμα χρημάτων. Τέλος, η επανειλημμένη αυτοκτονική συμπεριφορά ή οι πράξεις ακρωτηριασμού (κόψιμο με ξυράφι ή κάψιμο με τσιγάρο) είναι συμπεριφορές που εμφανίζονται συχνά σε οριακούς ασθενείς. Η συγκεκριμένη συμπεριφορά εκτελείται ως απάντηση σε αρνητικές συναισθηματικές εμπειρίες όπως θυμός, άγχος, ή «κραυγή για βοήθεια».

Η θεραπεία της διαταραχής αυτής δεν είναι εύκολη, αλλά στοχεύει στα εξής:

Αρχικά, στην αντιμετώπιση των επικίνδυνων παρορμητικών συμπεριφορών, με στόχο την απόκτηση μεγαλύτερου ελέγχου. Έπειτα, εστιάζει στην ανάπτυξη ικανοτήτων ρύθμισης και ελέγχου της υπερβολικής συναισθηματικότητας. Στη συνέχεια, εστιάζει στην βελτίωση των διαπροσωπικών σχέσεων και τέλος, έχει ως στόχο την ενίσχυση της σύνδεσης του ατόμου με τους άλλους, καθώς και της δυνατότητας να είναι ευτυχισμένο.

Αποτελεσματικές θεραπευτικές προσεγγίσεις είναι αυτές της Θεραπείας Σχημάτων (βλ. https://georgalakis.gr/gr/el/services/–2) και της Γνωσιακής-Συμπεριφορικής Ψυχοθεραπείας (βλ. https://georgalakis.gr/gr/el/services/1)

Η Οριακή (ή Μεταιχμιακή) Διαταραχή Προσωπικότητας χαρακτηρίζει το άτομο από μια έντονη συναισθηματική αστάθεια, εναλλαγή διάθεσης και παρορμητικότητα. Τα συναισθήματά του κυμαίνονται από έντονο ενθουσιασμένο μέχρι ακραίο θυμό και από περιπτώσεις υπερεξιδανίκευσης μέχρι υποτίμησης, κάτι το οποίο πολλές φορές το οδηγεί στην καταστροφή των περισσότερων διαπροσωπικών του σχέσεων. Ο θυμός τους πολλές φορές μπορεί να ξεπεράσει τα όρια, είναι έντονος και απρόσφορος. Έχουν έντονα ξεσπάσματα, χάνουν συχνά τον έλεγχο και δεν είναι λίγες οι φορές που εμπλέκονται σε καυγάδες.

Ιδιαίτερη αστάθεια εμφανίζει επίσης στην εικόνα εαυτού και ταυτότητας. Η ασάφεια και το χρόνιο αίσθημα κενού ή ανίας δημιουργούν έντονα προβλήματα ταυτότητας με συνεχείς μεταβολές σε βασικές πτυχές της, όπως αξίες ή επαγγελματικές επιλογές. Αυτό οδηγεί σε μια συνεχή αναζήτηση ως προς τον σεξουαλικό και επαγγελματικό προσανατολισμό.

Φυσικά, άλλα στοιχεία που τους χαρακτηρίζουν είναι το επίμονο άγχος, η ευερεθιστότητα καθώς και τα έντονα επεισόδια δυσφορίας. Το άγχος πολλές φορές ξεπερνά τα φυσιολογικά δεδομένα καθώς κάτω από στρεσογόνες συνθήκες εμφανίζονται συμπτώματα παρανοϊκού ιδεασμού και στρεβλωμένης αντίληψης του περιβάλλοντος.

Ένα ακόμη στοιχείο της διαταραχής είναι πως το άτομο καταβάλλει προσπάθειες ώστε να αποφύγει μία πραγματική ή φανταστική εγκατάλειψη, καθώς τα άτομα με αυτή τη διαταραχή παρουσιάζουν συχνά ανεπίλυτα παιδικά τραύματα τα οποία μπορεί να σχετίζονται με συναισθηματική, σωματική η σεξουαλική κακοποίηση. Οριακοί ασθενείς φαίνεται πως έχουν απορριφθεί στο παρελθόν, έχουν εγκαταλειφθεί και έτσι δημιουργούν πεποιθήσεις όπως: : «ο κόσμος είναι επικίνδυνος και κακός», «είμαι αδύναμος και ευάλωτος», «οι άλλοι είναι δυνατοί και ικανοί», «είμαι μη αποδεκτός».

Τα πιο ανησυχητικά χαρακτηριστικά της διαταραχής αυτής είναι η παρορμητικότητα και η αυτοκαταστροφική συμπεριφορά, που συνήθως εκφράζονται μέσω καταχρήσεων, επεισόδια υπερφαγίας, έντονης σεξουαλικής δραστηριότητας, κλοπών, απρόσεκτης οδήγησης και ξόδεμα χρημάτων. Τέλος, η επανειλημμένη αυτοκτονική συμπεριφορά ή οι πράξεις ακρωτηριασμού (κόψιμο με ξυράφι ή κάψιμο με τσιγάρο) είναι συμπεριφορές που εμφανίζονται συχνά σε οριακούς ασθενείς. Η συγκεκριμένη συμπεριφορά εκτελείται ως απάντηση σε αρνητικές συναισθηματικές εμπειρίες όπως θυμός, άγχος, ή «κραυγή για βοήθεια».

Η θεραπεία της διαταραχής αυτής δεν είναι εύκολη, αλλά στοχεύει στα εξής:

Αρχικά, στην αντιμετώπιση των επικίνδυνων παρορμητικών συμπεριφορών, με στόχο την απόκτηση μεγαλύτερου ελέγχου. Έπειτα, εστιάζει στην ανάπτυξη ικανοτήτων ρύθμισης και ελέγχου της υπερβολικής συναισθηματικότητας. Στη συνέχεια, εστιάζει στην βελτίωση των διαπροσωπικών σχέσεων και τέλος, έχει ως στόχο την ενίσχυση της σύνδεσης του ατόμου με τους άλλους, καθώς και της δυνατότητας να είναι ευτυχισμένο.

Αποτελεσματικές θεραπευτικές προσεγγίσεις είναι αυτές της Θεραπείας Σχημάτων (βλ. https://georgalakis.gr/gr/el/services/–2) και της Γνωσιακής-Συμπεριφορικής Ψυχοθεραπείας (βλ. https://georgalakis.gr/gr/el/services/1)