Καλώς ήλθατε

Την εποχή του Βούδα, μια γυναίκα που ονομαζόταν Κισαγκοτάμι έχασε το μοναχοπαίδι της. Aνήμπορη να το δεχτεί, έτρεχε απο τον ένα στον άλλον, αναζητώντας το φάρμακο που θα μπορούσε να επαναφέρει το παιδί της στη ζωή. Υπήρχε η διάδοση πως ο Βούδας είχε ενα τέτοιο φάρμακο.

Η Κισαγκοτάμι πήγε στον Βούδα, τον προσκύνησε και τον ρώτησε: «Μπορείτε να φτιάξετε ένα φάρμακο που θα ξαναδώσει στο παιδί μου τη ζωή;»

«Ξέρω ένα τέτοιο φάρμακο», απάντησε ο Βούδας. «Αλλά για να το παρασκευάσω πρέπει να έχω ορισμένα συστατικά.»

Ανακουφισμένη, η γυναίκα ρώτησε: «Τι είδους συστατικά χρειάζεσαι;»

«Φέρε μου μια χούφτα από σιναπόσπορο», είπε ο Βούδας.

Η γυναίκα υποσχέθηκε αμέσως να τον φέρει, αλλά όταν έφευγε ο Βούδας πρόσθεσε «οι σπόροι αυτοί του σιναπιού, θέλω να προέρχονται απο ένα σπιτικό που να μην έχει πεθάνει παιδί, σύζυγος, γονέας ή υπηρέτης».

Η γυναίκα συμφώνησε κι άρχισε να πηγαίνει απο σπίτι σε σπίτι, ψάχνοντας γι’ αυτούς τους σπόρους. Σε όσα σπίτια πήγε, οι άνθρωποι ήταν πρόθυμοι να της δώσουν τους σπόρους, αλλά όταν τους ρώταγε αν έχει πεθάνει κάποιος μέσα στο σπίτι τους, δεν μπορούσε να βρει ούτε ένα σπίτι που να μην το έχει επισκεφθεί ο θάνατος – στο ένα σπίτι η κόρη, σε άλλο ο υπηρέτης, σε άλλα ένας απο τους συζύγους ή τους γονείς είχε πεθάνει. Η Κισαγκοτάμι δεν μπορούσε να βρει ούτε ένα σπίτι που να μην είχαν βιώσει την δυστυχία του θανάτου. Βλέποντας πως δεν ήταν μόνη στη λύπη της, η μητέρα άφησε το άψυχο σώμα του παιδιού να ταφεί και γύρισε στον Βούδα ο οποίος της είπε με μεγάλη συμπόνια: «Νόμιζες πως μόνο εσύ έχεις χάσει ένα γιο, ο νόμος του θανάτου όμως είναι οτι όλα τα έμβια όντα είναι εφήμερα».

Απο Δαλάι Λάμα